ابتدا : رييس سازمان محيط‌زيست اعلام كرده است كه به زودي در تداوم اجراي طرح احياي ببر مازندران چهار ببر سيبري جديد وارد كشور مي‌شود. از سرنوشت دو ببر قبلي همگان مطلع هستند؛ يكي تلف شد و آن يكي رو به موت است. لابد درس عبرت گرفته‌اند و اين‌بار سنجيده‌تر دست به اقدام زده‌اند. دفعه قبل مثلا اينكه نمي‌دانستند غذاي ببر، خر است يا چيز ديگر؟ مكررا محيط‌زيست در ماجراي مشمشه باغ‌وحش را متهم مي‌كرد كه به طور غيرمجاز گوشت خر به خورد ببرها داده است و باغ‌وحش هم در پاسخ مدعي مي‌شد اساسا خوش‌خوراك‌ترين غذا براي ببر، گوشت خر است. 

ظاهرا هيچ كدام از دو طرف هم به اين فراست نمي‌افتادند كه از خود روس‌ها كه ببرها را فرستاده بودند، بپرسند قبل از اين در روسيه ببرها چه مي‌خورده‌اند؟ آيا در آن كشور هم خر به اندازه كافي براي خوراندن به ببرها وجود دارد؟ معادله خر و ببر آنقدر حل نشد تا اينكه شيرهاي باغ‌وحش تهران هم مشمشه گرفتند و مي‌دانيم كه يك‌به‌يك با شليك گلوله به شقيقه‌شان آنها را به ديار عدم فرستادند. روزگار همين است، ببر، خر نخورده از سيبري مي‌آيد و شير، ببر نديده تاوان پس مي‌دهد. 

بعد: معرفي مجدد يك گونه منقرض‌شده در هر زيست‌بومي تمهيدات و تجهيزات و مقدمات بسيار مي‌خواهد. از جمله اينكه شمار حيوانات مورد نظر بايد حداقل 40 تا باشد، گستره در نظر گرفته شده نبايد كمتر از صد هزار هكتار باشد، محيط بايد در عين برخورداري از حداكثر امنيت و زادآوري لازم، كاملا شرايط طبيعي داشته و به اصطلاح اثر انسان در آن كاملا نامشهود باشد و غيره. پارسال البته چنين تمهيداتي وجود نداشت. كل ببرهاي ورودي دو قلاده بود، عرصه در نظر گرفته شده براي اسكان آنها فقط دو هكتار مساحت داشت، مضاف بر اينكه حتي همين دو هكتار هم فنس‌كشي نشده بود. يعني پروژه پول كشيدن فنس به دور دو هكتار زمين را هم نداشت. پس ناچار شدند ببرها را در باغ‌وحش اسكان دهند و آن شد كه مي‌دانيم. 

سرانجام: وقتي رييس سازمان محيط‌زيست اصرار بر تداوم اجراي طرح دارد، لابد بايد قبول كنيم همه مشكلات فوق‌الذكر امسال برطرف شده‌اند. هيچ جزيياتي در اين‌باره نگفته‌اند. اما مگر مي‌شود باز هم همان طور بي‌گدار به آب بزنند؟ فقط يك مشكل هست كه در مسير احياي ببر مازندران بعيد است قابل حل باشد. اين ببرها كه آورده‌اند ببر سيبري هستند. به فرض كه زنده بمانند و تعدادشان از كل و بز البرز هم بيشتر بشود باز هم ببر سيبري خواهند بود، نه ببر مازندران! بعد از ماجراي گوشت خر خوب است اين نكته هم تفسير شود كه وقتي مي‌گوييم ببر مازندران، آيا مراد يك گونه ژنتيكي خاص است يا هر ببري كه ساكن مازندران باشد؟ ظاهرا سازمان محيط‌زيست فرض دوم را مبنا قرار داده است. البته بر مبناي اين فرض درست مي‌گويند. ببر كه هيچ، فيل و ايگوانا و كانگورو را هم مي‌توانند بياورند و ساكن مازندران كنند.