يك نویسنده : ممیزی کتاب باید به ناشران سپرده شود

گاهی اوقات از چاپ کتابی جلوگیری می شود که وقتی دلایل آنها را می شنویم مشخص است که بررسی این دسته از کتاب ها اصلا عالمانه نبوده و کاملا سلیقه ای و به حوصله ممیز و رابطه با ناشر بستگی داشته است

نویسنده کتاب ˈنسل باروتˈ گفت: ممیزی کتاب مسئله ای ضروری است اما این کار می بایست به ناشران سپرده شود.

«ابراهیم زاهدی مطلق» روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال های گذشته عملکرد قابل قبولی در زمینه ممیزی نداشته است. در حال حاضر کتاب هایی در بازار وجود دارد که از دیدن آنها حال انسان بد می شود. برخی از این کتاب ها از نظر اخلاقی کلمات سخیف و زشتی دارند. ممکن است در یک داستان شخصیتی وجود داشته باشد که از آن فرد بیان کلمات سخیف انتظار برود اما گاهی اوقات کلمات زشت به صورت باسمه ای و در حالی که هیچ ربطی به محتوای مطلب ندارد در داستان جا داده می شود.

وی ادامه داد: گاهی اوقات در این کتاب ها به باورهای عمومی مردم یا اقوام توهین می شود و از صدور مجوز برای آنها تعجب می کنیم. وجود این کتاب ها در بازار آزادی اندیشه نیست بلکه مصداق آنارشیسم است.

نویسنده کتاب ˈکلت 45ˈ خاطرنشان کرد: در مقابل این کتاب ها، گاهی اوقات از چاپ کتابی جلوگیری می شود که وقتی دلایل آنها را می شنویم مشخص است که بررسی این دسته از کتاب ها اصلا عالمانه نبوده و کاملا سلیقه ای و به حوصله ممیز و رابطه با ناشر بستگی داشته است.

وی افزود: ظاهرا کتاب هایی که از سوی برخی ناشران به وزارت ارشاد ارائه می شود بدون بررسی، مجوز می گیرند. این ناشران اتفاقا کسانی هستند که بیش از همه طلبکارند و هیاهوی زیادی به پا می کنند.

زاهدی مطلق تصریح کرد که در این شرایط وزارت ارشاد و هیات بررسی صدور پروانه نشر کتاب زیر این فشار هستند که جلوی جریان آزاد اطلاع رسانی را می گیرند.

وی گفت: حذف کامل ممیزی کتاب ممکن نیست چون حتی افرادی که مخالفت خود را با این مسئله اعلام می کنند هم هنگام خرید کتاب در واقع مشغول ممیزی و انتخاب یک کتاب از میان انبوه کتاب ها هستند. به این دلیل فکر نمی کنم کسی در باطن خود با ضرورت وجود اصل ممیزی مشکلی داشته باشد.

وی در پاسخ به این سوال که چه شیوه ای برای بررسی کتاب ها مناسب تر است؟ گفت: باید فرایند صدور مجوز کتاب مانند روزنامه ها باشد. وقتی صلاحیت افراد و موسساتی که درخواست صدور پروانه انتشاراتی می کنند، بررسی شود و پس از آن به آنها اجازه داده شود هر کتابی که صلاح می دانند چاپ کنند. پس از چاپ، اگر این کتاب مغایرتی با قوانین کشور داشته باشد، ناشر باید درباره آن پاسخ دهد.

نویسنده کتاب ˈداستان انقلابˈ ادامه داد: این کار نیازمند وجود قانون دقیق و روشنی است تا ناشران از خط قرمزها اطلاع داشته باشند و بدانند چه کتابی نباید به چاپ برسد. از سوی دیگر نباید راه گریزی در قانون وجود داشته باشد تا مسئولین بتوانند بر اساس سلیقه خود با ناشر برخورد کنند و انتشاراتی ها بتوانند در دادگاه از خود بر اساس قانون دفاع کنند.

وی درباره درخواست اتحادیه ناشران برای تشکیل دادگاه کتاب اظهار داشت: این یک مسئله حقوقی است و نمی توانم درباره آن اظهار نظر کنم اما به طور کلی با تشکیل دادگاه ویژه برای اصناف گوناگون موافق نیستم. به نظر من باید موضوع کتاب هم در دادگاه های عادی بررسی شود اما قاضی و کارشناسانی که این پرونده ها را بررسی می کنند باید از تخصص لازم در این زمینه برخورد باشند تا بتوانند به خوبی درباره کتاب قضاوت کنند.