در دهه 90 جاري شدن سيل و مديريت غلط در كنار يكديگر به بروز قحطي در كره شمالي منجر شد؛ قحطي كه به كشته شدن بالغ بر دو ميليون تن انجاميد و هزاران تن را آواره كرد
تاريخ انتشار: سه شنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۰ ساعت ۰۰:۳۶
« در غرب او را به خاطر مدل موي خاص، "شكم گنده" و "كفش لژدار" مسخره ميكردند. رئيسجمهوري سابق آمريكا او را "پاكوتاه" خوانده بود. همچنين در فيلم "تيم آمريكا: پليس دنيا" تصوير مضحكي از وي در قالب ديكتاتوري كه به تنهايي در كاخ خالي از سكنه قدم ميزد و درباره تنهايياش آواز ميخواند، به نمايش گذاشته شد!»
نشريه تايم در گزارشي درباره كيم جونگ ايل، رهبر كره شمالي كه امروز خبر درگذشتش منتشر شده، افزوده است: « با اين حال اين مسخره كردنها هرگز نتوانست چهره واقعي كيم جونگ ايل، رهبر كره شمالي را كه در سن 69 سالگي درگذشت، پنهان كند. اين رهبر كره شمالي توانست كشورش را به جايگاهي برساند كه نگراني و حتي در مواردي ترس قدرتهاي جهان را بينگيزد. با اين حال اين مساله براي مردم كره شمالي بسيار گران تمام شد؛ مردمي كه هزاران تن از آنها در دهه 90 براثر قطحي جانشان را از دست دادند و صدها هزارتنشان در زندان به سر بردند.
با اين حال كيم جونگ ايل در كره شمالي "رهبر عزيز" و بعدها "رهبر بزرگ" خوانده ميشد. كيم جونگ ايل كه به دنبال مرگ پدرش به تاج و تخت رسيد، در 29 دسامبر در كنار كيم ايل سونگ، رهبر سابق كره شمالي در كاخ "يادبود كومسوسان" به خاك سپرده ميشود.
گزارشهاي رسمي كره شمالي حاكي از مرگ كيم جونگ ايل در اثر سكته است. اين رهبر كره شمالي كه از پرواز ترس داشت و با قطار شخصي خود سفر ميكرد، در سال 2008 نيز سكته كرده بود. براساس گزارشهاي ماههاي اخير اوضاع جسمي وي رو به بهبود بود.
تولد كيم جونگ ايل همانند بخشهاي ديگر زندگي وي افسانهاي بود. براساس گزارشهاي رسانه هاي دولت كره شمالي تولد كيم جونگ ايل در منطقه مقدس كوه پائكدو و همزمان با نشانههايي خوش يمني بود؛ نشانههايي همچون ستارهاي جديد در آسمان، دو رنگينكمان و پرستو. اما ظاهرا حقيقت امر اين است كه كيم جونگ ايل در در سيبري به دنيا آمد. پس از جنگ جهاني دوم پدرش، رهبري دولت كره شمالي را كه در آن زمان تحت فرمان شوري سابق بود، عهدهدار شد و رهبري اين كشور را در زمان جنگ سه ساله با كره جنوبي برعهده داشت. در اين جنگ چيزي حدود چهار ميليون تن جان خود را از دست دادند.
برخلاف وضعيت رو به افول اخير كيم جونگ ايل كه آغاز آن از سال 2008 بود، اين رهبر كره شمالي در سال 1994 كه قدرت را در اختيار گرفت، خوش سر و وضع بود. برخي معتقدند كه وي به عنوان ژنرال كره شمالي اين كشور را به گونهاي بينظم اداره كرد. كيم جونگ ايل حملاتي به كره جنوبي ترتيب داد كه از آن جمله ميتوان به حمله به يك هواپيماي خطوط هوايي كره جنوبي در سال 1987 و حمله به مقامهاي سئول در سال 1983 در برمه اشاره كرد.
در دهه 90 جاري شدن سيل و مديريت غلط در كنار يكديگر به بروز قحطي در كره شمالي منجر شد؛ قحطي كه به كشته شدن بالغ بر دو ميليون تن انجاميد و هزاران تن را آواره كرد.
كيم جونگ ايل به اصلاحات اقتصادي دست يازيد و سفرهايي به چين داشت تا از نحوه پيشرفت سريع اين كشور همپيمان و همسايه آگاه شود. با اين حال نيت و انگيزه كيم جونگ ايل اين بود كه مانع هرگونه تحول حائز اهميت در بازارهاي خصوصي شود چرا كه ممكن بود اين بازارها در صورت پيشرفت به رقيبي براي قدرت و اختيارات دولت تبديل شوند.
در عوض اين رهبر كره شمالي از ايدئولوژيهاي استقلال ملي و اولويت نظامي حمايت كرد.
شخصيت كيم جونگ ايل عجيب و غير عادي بود. وي مظهر يك ديكتاتور بود كه هر آنچه مي خواست انجام ميداد چرا كه كسي نميتوانست به او "خير" بگويد. وي زماني علاقه شديدي به مشروبات الكلي و سوشي داشت و اين در حالي بود كه مردم كشورش در برآورده كردن نيازهاي اوليه زندگي خود باز مانده بودند. رهبر كره شمالي علاقه بسياري به فيلم داشت و كلكسيوني از هزاران فيلم را براي خود جمع آوري كرده بود. در سال 1978 كيم جونگ ايل دستور ربودن يك كارگردان كره جنوبي و همسرش را داد. اين زوج كره جنوبي مجبور شدند به گسترش صنعت فيلم و سينماي كره شمالي كمك كنند تا اين كه بالاخره توانستند در يك سفر خارجي از كره شمالي فرار كنند.
رسانههاي دولتي كره شمالي همواره به دنبال ايجاد چهرهاي مطلوب از كيم جونگ ايل در اذهان عمومي بودند. كيم جونگ ايل كارگرداني چندين فيلم را برعهده داشت، چند كتاب نوشت و خيلي خوب گلف بازي ميكرد.
خبرگزاري دولتي كره شمالي در بيانيهاي ضمن اعلام خبر درگذشت كيم جونگ ايل، عنوان داشت: او براي مردم ارزش قائل بود و آنها را دوست ميداشت و همواره غمها و شاديهايش را با مردم سهيم ميشد.
كيم جونگ ايل به عنوان رهبر كره شمالي همواره در پي دستيابي به تسليحات هستهاي بود. در سال 2006 نخستين موشك هستهاي كره شمالي آزمايش شد و سه سال بعد پيونگيانگ از آزمايش موفقيتآميز موشك هستهاي ديگري خبرداد. اين آزمايشها مذاكرات خلع سلاح هستهاي كره شمالي را بيش از پيش پيچيده كرد.
به نظر ميرسد با مرگ كيم جونگ ايل دستيابي به توافق ميان پيونگ يانگ و جامعه بين المللي بيش از پيش دور از ذهن باشد.»