تيترآنلاين - زن در تفریح غیرمنتظره!

هدف ازدواج نیز در اسلام سرگرمی و پرکردن وقت نیست. زن و مرد به کرات در قرآن، به طور ضمنی یا صریح مایه کمال و آرامش یکدیگر (بقره ۱۸۷، اعراف ۱۸۹ و روم ۲۱) ذکر شده‌اند

تيترآنلاين - زن هم مانند مرد شخصیت و شعور و غرور دارد و مایل نیست به چشم همسرش تنها وسیله ارضای نیاز جسمانی‌ش باشد و تنوع و سرگرمی. استفاده ابزاری از زن تنها به منظور رسیدن به آمال دنیوی در هیچ کجای دین ما توصیه نشده است. زن و مرد مایه آرامش و کمال یکدیگرند و ما در هیچ کجای اسلام یا قرآن نمی‌بینیم که توصیه شده باشد ازدواج کنید تا سرگرم شوید. این توصیه‌ها تنها در مورد ازدواج برای بار اول نیست، در ازدواج مجدد که فرد مصاحبه‌شونده از محاسنش (سرگرمی و پرکردن وقت و از این دست) می‌گوید نیز صادق است.

--------------------------------------------------------------------------------

- «من اگر سه تا زن گرفتم به خاطر اینه که میلم می‌کشیده و می‌تونستم اداره کنم!»

- «اگر به اول برگردید، باز همین راه رو می‌آین یا یه بار ازدواج می‌کنید؟»

- «همین راه رو؛ به خاطر اینکه خوش می‌گذره! خب می‌دونین همه‌اش تنوعه، همه‌اش سرگرمیه! کار منم جوریه که کار خاصی نمی‌کنم؛ این واسه من شده سرگرمی !»

- «آدم که نباید به زن نگاه سرگرمی داشته باشه»

« نه خانم واقعیت رو می‌گم. وقتم پره»

مطمئنا یا اکثرا این قسمت را دیده‌اید یا از اخبار شنیده‌اید. قسمتهایی از برنامه‌ی غیرمنتظره در شبکه دوم سیماست که مصاحبه‌ای با مرد جوانی انجام داده که سه همسر اختیار کرده است. این مصاحبه که موجبات تفریح و خنده بسیاری را در دنیای مجازی و واقعی پدید آورده (چه به گفته آقای ضرغامی فانتزی بوده باشد و چه جدی) پیامهای خاصی داشت که شایسته است به رشته تحریر درآید و نقد شود.

هر چند که شرکت کننده این برنامه اخیرا ابراز کرده که از آمدنش به تلویزیون پشیمان است، اما این پشیمانی ناشی از توهیناتی که به مقام زن کرده نیست، بابت حرفهایی است که درباره‌اش زده‌اند. این مصاحبه که به دفاع از چند همسری منتهی شده، توهینی علنی به‌ شان زن است.

نگاهی که زن را ابزار سرگرمی و تنوع می‌داند نگاه سالم و اسلامی و اخلاقی نیست. نگاه ابزاری فقط این نیست که بدن زن را در پوسترهای تبلیغاتی به معرض نمایش بگذاریم تا از این طریق درآمدزایی یا جلب مشتری کنیم.

دیدگاهی که زن را ابزار تفریح و لذت‌جویی مرد می‌داند و این را حق مرد، که زن اختیار کند و سرگرم شود نیز دیدی ابزاری به زن دارد و با هیچ‌کدام از آموزه‌های اسلامی سازگار نیست. زن شیء مصرفی نیست که دومی و سومیش را بگیریم چون « میلمان می‌کشد».

هدف ازدواج نیز در اسلام سرگرمی و پرکردن وقت نیست. زن و مرد به کرات در قرآن، به طور ضمنی یا صریح مایه کمال و آرامش یکدیگر (بقره ۱۸۷، اعراف ۱۸۹ و روم ۲۱) ذکر شده‌اند و این آرامش (از جمله) در سایه برآورده کردن نیازهای طرفین به دست می‌آید که نیاز جنسی تنها یکی از اینهاست.

زن هم مانند مرد شخصیت و شعور و غرور دارد و مایل نیست به چشم همسرش تنها وسیله ارضای نیاز جسمانی‌ش باشد و تنوع و سرگرمی. استفاده ابزاری از زن تنها به منظور رسیدن به آمال دنیوی در هیچ کجای دین ما توصیه نشده است. زن و مرد مایه آرامش و کمال یکدیگرند و ما در هیچ کجای اسلام یا قرآن نمی‌بینیم که توصیه شده باشد ازدواج کنید تا سرگرم شوید.

این توصیه‌ها تنها در مورد ازدواج برای بار اول نیست، در ازدواج مجدد که فرد مصاحبه‌شونده از محاسنش (سرگرمی و پرکردن وقت و از این دست) می‌گوید نیز صادق است.

به‌علاوه، نکته‌ای که آقای مصاحبه شونده فراموش کرده اینست که علی‌القاعده، زمانی مرد اجازه ازدواج مجدد دارد که قادر باشد عدالت را بین همسران برقرار کند. این عدالت، عدالت در عشق به همسران نیز هست ولی ایشان به وضوح می‌گوید: «خانم اولم را بیشتر دوست دارم. چون که خودش یه مرده!» هر چند که به تفسیر بعضی مفسرین عدالتی که قرآن از آن صحبت کرده عدالت در رفتار است و نه علاقه قلبی، اما چه کسی می‌تواند انکار کند که زمانی که علاقه انسان به فردی بیشتر از فرد دیگر است، رفتارش هم با او متفاوت از دیگری است.

و شرکت کننده این قسمت «غیر منتظره» مثال خوبی برای اثبات این موضوع است چرا که علنا از همسر دومش بدگویی می‌کند و ضعف اخلاقیش را در غیابش بازگو می‌کند: «خانم دومم مادیگرا بود».

بیهوده نیست که قرآن می‌گوید هرگز نمى توانید بین زنان عدالت برقرار کنید، هر چند که بر این معنا حرص بورزید. (نساء ۱۲۹).

شرکت‌کننده در این مصاحبه نه تنها شرطی را که مجوز ازدواج مجدد ذکر می‌شود (نساء ۳) رعایت نکرده است، بلکه زن را به ابزاری برای تنوع و پرکردن وقت تقلیل می‌دهد.

سقوط ارزش زن و تبدیل او به ابزار سرگرمی و تفریح و ارضای میل جسمانی مرد در هر جامعه‌ای چه غربی چه شرقی چه اسلامی چه غیر اسلامی امری قبیح و محکوم است. در این میان رسانه‌ها نقش مهمی در مبارزه با چنین الگوهایی دارند و رسانه کشور اسلامی ما بیش از هر رسانه دیگر.

رسانه‌ باید به ترویج ارزشهای یک جامعه بپردازد و در ساختن رابطه بهتر افراد جامعه تلاش کند؛ نه اینکه با ارائه دیدی سخیف و نادرست به نیمی از شهروندان نگرشی تحقیرآمیز به این قشر را ترویج دهد و در ساختن فرهنگی مشارکت کند که برای زندگی فردی و خانوادگی افراد جامعه مضر است.

و شایسته است که رسانه کشور ما که به صفت اسلامی مزین است از ساختن و پخش چنین برنامه‌هایی – که حتی اگر طنز هم بود طنز توهین آمیزی محسوب می‌شد- پرهیز کند.