تيترآنلاين - هنوز روشن نيست خانه مدرس كدام خانه است

در حال حاضر دو خانه وجود دارد كه آنرا خانه مدرس مي‌دانند نكته‌ مهمي كه سبب شده تاكنون اين اتفاق نيفتد، اين است كه ما نمي‌دانيم خانه واقعي مدرس كدام خانه است كه نسبت به خريد آن اقدام كنيم

تيترآنلاين - سال گذشته شهردار منطقه 12 تهران وعده داد كه در سال 89 خانه مرحوم مدرس، مشروطه‌خواه بزرگ تهران را خريداري، مرمت كرده و به روي عموم بازگشايي مي‌كند. اما با گذشت 5 ماه از سال هنوز اين اتفاق نيفتاده است. مسئول بافت تاريخي شهرداري منطقه 12 تهران در واكنش به اين موضوع عنوان مي‌كند كه هنوز روشن نيست خانه مدرس كدام خانه است كه نسبت به خريد آن اقدام كنيم.

به گزارش تيترآنلاين به نقل از ميراث فرهنگي، محمد عليمحمدي، مسئول بافت تاريخي شهرداري منطقه 12 تهران به CHN گفت: «شهرداري كماكان موضوع خانه مدرس را دنبال كرده و براي تملك و مرمت اين خانه تمايل دارد. اما نكته‌ مهمي كه سبب شده تاكنون اين اتفاق نيفتد، اين است كه ما نمي‌دانيم خانه واقعي مدرس كدام خانه است كه نسبت به خريد آن اقدام كنيم.»

وي افزود: «در حال حاضر دو خانه وجود دارد كه آنرا خانه مدرس مي‌دانند كه اولي در تملك خانواده كتابچي است و يكي از نوه‌هاي مرحوم مدرس آنرا به عنوان خانه واقعي مدرس تائيد مي‌كند و خانه دوم پلاك ديگري است كه نوه ديگر مدرس آنرا خانه مدرس مي‌داند. حال با توجه به اينكه سازمان ميراث فرهنگي هم پاسخ روشني به ما نمي‌دهد، نمي‌توانيم براي خريد اقدام كنيم.»

اظهارات اين مقام مسئول در شهرداري تهران در حالي بيان مي‌شود كه در پرونده‌اي كه براي خريد اوليه خانه (خانه متعلق به خانواده كتابچي)، به عنوان خانه مدرس مدارك مستندي براي اينكه اثبات مي‌كرد خانه، خانه مدرس وجود داشت كه به تشريح در پي مي‌آيد.

نخست گفته‌هاي برخي اعضاي خانواده مدرس از جمله دكتر علي مدرسي است كه خود تا دوره نوجواني به اين خانه رفت و آمد داشته و حوادث روي داده در آن را با ذكر تمام جزئيات بازگو مي كند. به گفته وي اين خانه به همراه دو خانه مجاور خود كه يكي از آن ها خراب شده و ديگري در حال و نوسازي است، در دوره مجلس چهارم مشروطه ( 1300 تا 1302 خورشيدي) ساخته شد. مدرس با برداشت حقوق خود از صندوق تداركات مجلس شوراي ملي و گرفتن قرض، اين سه خانه را بنا كرد. سپس يك خانه را فروخت و با سودي كه بدست آورد، ضمن پرداخت بدهي، دو خانه ديگر را براي خود نگاه داشت كه از آن ها به عنوان بيروني و اندروني استفاده مي كرد. دكتر علي مدرسي مي‌افزايد: « كارشناسان سازمان ميراث فرهنگي حتي يك بار براي بررسي اصالت خانه موردنظر به ايشان مراجعه نكرده اند.»

اسناد تاريخي متقن از قبيل گزارش ارباب كيخسرو ـ نماينده زرتشتيان در مجالس مشروطه و رييس تداركات مجلس شوراي ملي- به نمايندگان مجلس و نيز روايت تاريخ نويسان معاصر مدرس مانند عبدالله مستوفي و ابراهيم خواجه نوري بر خانه وجود خانه مدرس در مكان فعلي صحه مي‌گذارند.

گزارش گروه سه نفري كارشناسان سازمان ميراث فرهنگي استان تهران متشكل از اسكندر مختاري (معاون سابق حفظ و احياي ميراث فرهنگي تهران)، سيدرضا موسوي و محسن شيخ‌الاسلامي (كارشناسان ميراث فرهنگي تهران) به رياست سازمان تعلق قطعي خانه فعلي به سيد حسن مدرس را تائيد كرده است.

اسناد سازمان ثبت اسناد كشور است كه در آن، خانه فعلي به نام مرحوم سيد حسن مدرس و پس از وي به نام فرزندش سيد عبدالباقي ثبت شده است. همچنين اسناد ثبتي خانه هاي مجاور خانه مدرس كه در آن ها ذكر شده است: از طرف شرق يا غرب با خانه سيد حسن مدرس همجوار هستند. اين موضوع در نامه شماره 7804 مورخ 3/4/1381از سوي سازمان ثبت اسناد استان تهران، رسما به سازمان ميراث فرهنگي استان اعلام شده بود.

اما آنچه سبب شده شده تا شهرداري تهران خريد خانه مدرس را به تعويق بيندازد، اظهارات ديگر نوه مرحوم مدرس، محسن مدرسي است كه مي‌گويد خانه متعلق به كتابچي‌ها خانه پدربزرگش نيست و پلاك ديگري در همان محدوده متعلق به مرحوم مدرس است.

حال نتيجه اين اختلاف نظرها سبب شده تا خانه مدرس در چرخه باطلي گرفتار آيد كه همواره علامت سوالي با عنوان «آيا اين خانه، خانه مدرس است؟» را بر سر خود مي‌بيند و ممكن است در چرخه سير نابودي اش سرعت گيرد.