تيترآنلاين - خجالت نمی کشند و با سیریش به میزهایشان چسبیده اند

خجالت نمی کشند و با سیریش به میزهایشان چسبیده اند

در اینجا همه می دزدند و با گردن برافراشته توجیه کرده بازی «کی بود کی بود» من نبودم راه می اندازند!

این روزها هر کس به من می رسد به خیال اینکه بنده چون روزنامه نگارم، خبر دارم، ماجرای اختلاس 3 هزار میلیارد تومانی را می پرسد . در کره یک رئیس جمهوری متهم به دریافت هدیه ای می شود، بالای کوه می رود خود را می اندازد می کشد.

در ژاپن در سال 1945 پس از شکست ژاپن 350 مارشال و ژنرال و دریاسالار و دریابان، هارا گیری کردند، یعنی با شمشیر شکمشان را پاره کردند که چرا سبب شده اند ژاپن وارد جنگ شود و آخر سر شهرهای هیروشیما و ناکازاکی بمباران اتمی شود. مردم آن همه خسارت جانی و مالی ببینند.

در قضیه توفان اخیر ژاپن وزرا نزد روستاییان رفتند، زانو زدند و عذرخواهی کردند. در اینجا همه می دزدند و با گردن برافراشته توجیه کرده بازی «کی بود کی بود» من نبودم راه می اندازند!

بسیاری از مسببین اصلی از مردم طلبکار هستند! جایزه می خواهد.

دیگری می گوید خبر داشته اما گذاشته جنگ در فلان کشور دوردست پایان یابد. طغیان رود زرد در چین فروکش کند، سر فرصت گزارش بدهد.

دیگری گفته من نکردم زیردستانم در جابلقا کرده اند. اینست که دزدی بانکی در کشور عمومیت یافته.

می گویند در بانکهای خوزستان اختلاس، ورزش ملی شده است! می گویند رئیس یک شعبه بانک در رشت 600 میلیون تومان بالا کشیده! می گویند آقای امیر منصور آریا 38 کارخانه تأسیس کرده و خداوندگار اشتغال است و باید نشان طلایی بگیرد!

کو؟ کجاست این 38 کارخانه؟ کارگرانش چه کسانی اند؟ محصولاتش چیست؟ واقعاً قبح از قباحت رفته است. همه می دزدند؛ من، تو، او، ما، شما، ایشان، خجالت هم نمی کشند و با سیریش به میزهایشان چسبیده اند!