شیشه، درمان دارویی ندارد

محمدرضا قدیرزاده

حمايت , 27 ارديبهشت 1391 ساعت 10:51

مصرف کنندگان این ماده در ابتدای مصرف، گاه تا 72 ساعت حتی یک دقیقه هم نمی خوابند.

به این نکته توجه کنید، بر خلاف مخدرهای افیونی مانند تریاک که عموماً آرام بخش هستند و استعمال کننده را به سمت سکون و کندی حرکت می برند، شیشه، فرد را به سمت رفتارهای خشونت آمیز سوق می دهد. مت آمفتامین یا به زبان عامیانه شیشه، یک ماده قدرتمند، اعتیاد آور، محرک و به شکل ترکیبی و مصنوعی است که معروف‌ترین و مهم ترین ماده اعتیاد آورگروه آمفتامین‌ها در کشور محسوب می‌شود. تبلیغ این ماده توسط افراد شیاد با عنوان مواد نشئه‌آور بدون اعتیاد تبلیغ می‌شود. این ماده بسیاراعتیاد آوراست و نسبت به دیگرآمفتامین‌ها از نظراجتماعی، عاطفی، روانی و حتی تحرکی، آسیب پذیری بیشتری برای فرد مصرف کننده ایجاد می کند.معمولا افرادی که به دنبال تنوع هستند، به این ماده روی می آورند، زیرا شیشه اغلب به صورت تفریحی در میهمانی‌ها و برای بالابردن و وسعت دادن به لذات جنسی و در بعضی موارد برای بیدار ماندن مصرف می‌شود. شیشه محرک نظم عصبی است و اثری ترکیبی از توهم‌زایی و تحرک‌بخشی دارد و نظم مرکزی اعصاب را تحریک کرده و باعث بروز نوعی تشنج و حرکات غیرقابل کنترل به همراه تعریق، گشادی مردمک چشم و در مجموع کنش های شدید رفتاری می‌شود.مصرف شیشه باعث افزایش انرژی، پر فعالیتی شادابی، بی خوابی، افزایش تمرکز، بالا رفتن درک و حس اعتماد به نفس می‌ شود و به خاطر همین اثرات است که افراد در سنین 18 تا 25 سالگی، به این مواد روی می آورند. البته آنها نمی‌دانند مسمومیت با این ماده می‌تواند منجر به علایم خفیفی مانند افزایش ضربان قلب، فشار خون بالا، اضطراب، پرخاشگری تا علایم شدیدی مانند بالا رفتن درجه حرارت بدن فعالیت بیش از حد عضلانی و تخریب بافت عضلانی تشنج، کما و مرگ شود. اگر معتاد به این ماده مخدر شانس بیاورد و دچار جنون و توهم نشود افسردگی های شدیدی گریبان گیرش می شود که کنار آمدن با آن تقریباً محال است. اثرات مت‌آمفتامین بسیار شبیه کوکائین است به جز اینکه این اثرات، مدت بسیار بیشتری طول می کشد و مت‌آمفتامین برای مدت طولانی تری در مغز باقی می‌ماند و برای همین، اثرات محرک آن طولانی‌تر است.البته ناگفته نماند که مصرف بالای این ماده، به بروز رفتارهای خشونت آمیز، اضطراب، اغتشاش شعور بی‌خوابی و کاهش وزن می‌انجامد و باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون نیزمی‌شود که به سکته مغزی و مرگ منجر خواهد شد. از دیگر عوارض این ماده می توان تشنج، مشکلات تنفسی، بی‌نظمی ضربان قلب، و بی‌اشتهایی مفرط را نام برد.مصرف دراز مدت مت‌آمفتامین ممکن است به ابتلا به روان پریشی با علایم پارانویا یا بدگمانی، اختلال خلقی، هذیان فکری و توهمات ادراکی هم منتهی شود. 

برای مثال معتادان به این ماده ممکن است احساس کنند حشراتی روی پوست آنها می خزند و در نتیجه، پوست‌شان را تا حدی می خارانند که دچار زخم های باز و عفونت می شود.نداشتن تعادل رفتاری در نخستین مصرف شیشه ممکن است از 12 تا 48 ساعت باقی بماند و فرد در این مدت به کارهایی دست بزند که هرگز در حالت طبیعی مرتکب آنها نمی شد. شیشه به قدری قوی است که حتی پس از فرو نشستن فلاش اولیه، مغز را در حالت آماده باش نگه می دارد. پس از حدود 12 ساعت مغز از دوپامین تخلیه و اگر شخص دوباره از دارو استفاده نکند، دچار افسردگی حاد می‌شود.مصرف کنندگان این ماده در ابتدای مصرف، گاه تا 72 ساعت حتی یک دقیقه هم نمی خوابند. در این مدت توهم شدید و خیره شدن به یک نقطه ویژه برای چندین ساعت و همین طور رفتارهای بی پروا، از حالات نشئگی این ماده محسوب می شود. متخصصان درمانگر اعتیاد می گویند برای درمان کسی که به ماده محرک شیشه اعتیاد پیدا می کند داروی خاصی در دنیا وجود ندارد و داروهایی که تجویز می شود، تنها به کاهش علایم ناراحت کننده بیمار کمک می کند، نکته اساسی این است که برای درمان اعتیاد به مواد مخدری که مرفین دارند؛ مثل تریاک، کراک و هرویین، داروهایی مثل متادون و بوپره نورفین تجویز می شود، اما برای شیشه داروی خاصی وجود ندارد و داروهایی که استفاده می‌شود داروهای کمکی از جمله ضد اضطراب ها و ضد افسردگی هاست که این داروها در کاهش علایم بیماری مؤثر هستند.

کد مطلب: 4684

آدرس مطلب: http://titronline.ir/vdcd.j0o2yt09oa26y.html?4684