تيترآنلاين - ايران در بازي با چين در مرحله‌ي پوچ يا گل؟

مسأله‌ي اصلي زيرساخت است و اگر قرار باشد يك‌ميليون چيني را جذب كنيم با اين امكانات جوابگوي نياز آن‌ها نخواهيم بود

ايران، يكصد و يازدهمين مقصد تأييدشده‌ و امن چيني‌هاست. ايران قصد دارد با جذب درصدي از 70ميليون گردشگر خروجي چين، صنعت گردشگري‌اش را متحول كند؛ اما آيا چيني‌هايي كه فقط با چشم تجاري و اقتصادي به ايران نگاه مي‌كنند، مي‌توانند ايران فرهنگي و تاريخي را هم دوست داشته باشند و از سفر به آن لذت ببرند؟

به گزارش ايسنا، ايران در سال 1389 پس از چند سال پيگيري، سرانجام به فهرست مقاصد سفر چيني‌ها (ADS) وارد شد، فهرستي كه آژانس‌هاي چيني برنامه‌هاي تور خود را فقط براساس آن تنظيم و تبليغ مي‌كنند. نيمه‌ي سال 1390 هم بود كه حامد دهقانان ـ معاون وقت گردشگري ـ در اجلاس اقتصادي اوراسيا، پيشنهاد نام‌گذاري سال 2012 ميلادي را به نام «گردشگري ايران و چين» داد؛ اما در اين دو سال به‌جز سفر تعدادي از آژانس‌هاي چيني كه به دعوت تورگردانان ايراني صورت گرفت و همچنين ورود تعدادي تور از اين كشور، اتفاق خاص ديگري در بازار چين رخ نداد و ما همچنان در فضاي تبليغاتي اين كشور حضو نداريم و زيرساخت‌هاي مورد نياز گردشگران چيني را هنوز تأمين نكرده‌ايم؛ اما قصد داريم سهم قابل توجهي را از گردشگران ميليوني اين كشور نصيب خود كنيم.

البته تعدادي از تورگردانان ايراني در يكي از نمايشگاه گردشگري اين كشور حضور يافتند تا شايد اوضاع كمي تغيير كند؛ نمايشگاه COTTM پكن كه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري در دقيقه‌ي 90 براي شركت در آن تصميم گرفت و نزديك به 13 آژانس گردشگري هم موفق شدند در آن حضور يابند؛ اما آيا براي جذب چند ميليون گردشگر چيني صرفا حضور در يك نمايشگاه، كافي است؟ آيا در مدت زمان باقي‌مانده تا پايان سال 2012 (حدود هفت‌ماه) مي‌توان زيرساخت‌هاي مورد نياز چيني‌ها را فراهم كرد يا اصلا سليقه‌ي چيني‌ها براي مسافرت كردن بررسي شده است؟

افشين عزيزي ـ عضو جامعه‌ي تورگردانان ايران ـ كه در بازار گردشگري چين كار مي‌كند و در نمايشگاه اخير COTTM حضور داشته است، به خبرنگار ايسنا گفت: عمده‌ترين مشكلات ما در اين بازار، ‌زيرساخت است و اين موضوع خيلي اهميت دارد. ما راهنماي چيني‌زبان و رستوران چيني نداريم و هتل‌هاي‌مان مناسب نيستند. اين درحالي است كه دولت چين براي گردشگرانش استانداردهايي در نظر دارد كه ما بايد آن‌ها را رعايت كنيم.

او با بيان اين‌كه تا كنون نتوانسته‌ايم در چين خيلي بازاريابي داشته باشيم، ادامه داد: حضور در بازار چين فقط نمايشگاه نيست. سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري دست كم بايد يك نماينده‌ي بي‌طرف داشته باشد كه كارها را در اين بازار پيگيري كند.

اين تورگردان با اشاره به موقعيت ايران در فهرست مقاصد سفر اين كشور، اظهار كرد: 110 كشور در اين فهرست جلوتر ما هستند كه وضعيت برخي از آن‌ها هم بدتر از ايران است؛ ولي به هر حال، آن‌ها خيلي جلوتر از ايران قرار دارند و خيلي وقت است در اين بازار كار مي‌كنند.

ابراهيم پورفرج ـ رييس هيأت مديره‌ي جامعه‌ي تورگردانان ايران ـ كه در اين بازار كار مي‌كند نيز با اشاره به حضور جمعي از آژانس‌هاي ايراني در نمايشگاه گردشگري چين، بيان كرد: مراجعه به غرفه‌ي ايران زياد بود و گفت‌و‌گوهاي بسياري صورت گرفت كه ما را متوجه شرايط بازار و كارهايي كرد كه بايد انجام دهيم.

او به خبرنگار ايسنا گفت: روش بازاريابي در چين متفاوت از كشورهاي اروپايي است و تا حدودي به بازار ژاپن شباهت دارد و ما بايد روي اين سيستم كار كنيم. بنابراين بايد روش بازاريابي خود را تغيير دهيم.

وي ادامه داد: ما با يكي دو استاد زبان چيني صحبت كرده‌ايم كه كلاس‌هاي زبان چيني را براي آموزش راهنمايان و مترجمان چيني برگزار كنند، چون چيني‌ها به زبان انگليسي تسلط كمي دارند و اين كار يك ضرورت است.

پورفرج همچنين تأكيد كرد: چيني‌ها براي سفر به ايران علاقه‌ي زيادي نشان مي‌دهند؛ ولي كشور ما را نمي‌شناسند، ما بايد تبليغات خود را زودتر شروع كنيم و محصولات گردشگري مورد نياز آن‌ها را تأمين و تورهاي آشناسازي برگزار كنيم.

به گفته‌ي اين تورگردان، نخستين سؤال چيني‌ها بدون استثنا درباره‌ي زبان است، اين‌كه آيا براي تورهاي آن‌ها مترجم چيني‌زبان داريم يا نه و دغدغه‌ي ديگرشان غذاست.

سيدهادي شيرازي ـ دبير جامعه‌ي تورگردانان ايران ـ نيز كه در اين نمايشگاه حضور داشت به خبرنگار ايسنا گفت: براي اين‌كه بازار چين را به‌دست آوريم، بايد در نمايشگاه‌هاي گردشگري معتبر اين كشور حضور فعال داشته باشيم تا به اهداف‌مان برسيم و نياز داريم تبليغات گسترده‌اي داشته باشيم تا مردم اين كشور بيشتر ايران را بشناسند.

او ادامه داد: برخلاف برخي كشورها، نام ايران در كتاب‌هاي درسي اين كشور به نيكي ياد شده است و چيني‌ها به ايران علاقه دارند. بنابراين اگر تبليغ كنيم به نتيجه مي‌رسيم.

شيرازي با اعتقاد به اين‌كه چيني‌ها پول‌دار هستند و در سفر، خوب خرج مي‌كنند، بيان كرد: براي به‌دست گرفتن اين بازار نياز است، دولت و بخش خصوصي منسجم پيش روند و در تلويزيون اين كشور حضور مستحكمي داشته باشيم. براساس مستندات و طبق اعلام سفير ايران، هر چيني در سفر به ايران حدود پنج‌هزار دلار هزينه مي‌كند كه اين رقم قابل توجهي است.

او همچنين گفت: سفير ايران در چين تلاش زيادي مي‌كند تا ايران مقصد گردشگري چين شود حتي به رييس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري پيشنهاد داده كه براي تبليغ در تلويزيون و رسانه‌هاي جمعي اين كشور، هزينه‌اي را صرف كند، چون هدف سفير ايران اين است كه به جذب يك ميليون گردشگر از چين دست يابيم، اين رقم كاملا دست‌يافتني‌ است، مشروط به اين‌كه دولت و بخش خصوصي همگام حركت كنند.

اين تورگردان در ادامه به جايگاه ايران در فهرست مقاصد چين اشاره كرد و افزود: ما با چين مراوده‌هاي اقتصادي و تجاري خوبي داريم؛ اما آن‌قدر همت نداشتيم كه زودتر از اين‌ها براي ورود به فهرست مقاصد گردشگري اين كشور اقدام كنيم. چرا ما بايد كشور يك‌صد و يازدهم باشيم، مگر چند كشور داريم؟ ما آن‌قدر دير اقدام كرديم كه حالا در اين جايگاه قرار گرفتيم.

وي اظهار كرد: آن‌هايي كه قبل از ما در اين فهرست قرار گرفته‌اند، سال‌هاست روي اين بازار كار مي‌كنند، مثلا آمريكا اكنون 300هزار دانشجو در چين دارد كه زبان چيني مي‌خوانند، چون مي‌داند چه گنجي در اين كشور نهفته است و ما تازه مي‌خواهيم اين بازار را تحليل كنيم.

مصطفي شفيعي شكيب ـ عضو انجمن صنفي دفاتر خدمات مسافرتي كه تجربه‌ي حضور در بازار و نمايشگاه گردشگري چين را دارد، با اعتقاد به اين‌كه چين بازار سختي است، به خبرنگار ايسنا گفت: در اين بازار چهار شركت دولتي وجود دارد كه كل تورهاي گردشگري اين كشور را زير چتر خود دارند. ما براي جذب گردشگر به ارتباط با اين شركت‌ها نياز داريم كه اين يكي از مشكلات ما در اين بازار است.

وي ادامه داد: در ديدار با سفير ايران نيز اين موضوع مطرح شد كه شركت‌هاي گردشگري ايراني براي برقراري ارتباط با چيني‌ها بايد تعدادي كارمند چيني حتا به‌صورت موقت استخدام كنند كه سفير پذيرفت مقدمات آن را فراهم كند.

اما با وجود طرح اين مسأله، افشين عزيزي كه اكنون يك كارمند چيني‌زبان دارد به مشكلاتش در اين‌باره اشاره كرد و گفت: اداره‌ي دارايي توجيه و قوانين خاص خود را در قبال كارمندان خارجي دارد. آن‌ها مي‌گويند ما به ميزان حقوق اين افراد كاري نداريم و ماليات را براساس ملاك‌هاي خود دريافت مي‌كنيم. در حالي كه اصلا نبايد شك كرد ما براي كار كردن در بازاري مثل چين به كارمندان بومي اين كشور نياز داريم، چون با استخدام هر يك چيني، دو نفر ايراني در كنار آن مشغول به كار مي‌شوند.

شفيعي نيز در ادامه به كمبودهاي ديگر در ايران براي جذب گردشگران چيني اشاره كرد و افزود: ما فقط پنج راهنماي چيني‌زبان در كل ايران داريم و پيش از هر كاري بايد اين بخش را تقويت كنيم. علاوه بر اين، تعداد رستوران‌هاي خاص چيني‌ها در ايران خيلي محدود است و آن تعدادي هم كه فعال‌اند، غذاهاي گراني دارند كه ناخودآگاه پكيج سفر چيني‌ها به ايران را گران مي‌كند و اين سبب مي‌شود از رقابت با ديگر كشورها جا بمانيم.

اما محمود بنكدارنيا كه نماينده‌ي جامعه تورگردانان در كميته‌ي بازار گردشگري چين است، درباره‌ي مطالعاتي كه روي اين بازار و سليقه‌ي گردشگران اين كشور شده است، توضيح داد: ارزش اين بازار براي ما كاملا مشخص است. به هر حال، ما كارمان را در اين بازار آغاز كرده‌ايم؛ ولي مسأله‌ي اصلي زيرساخت است و اگر قرار باشد يك‌ميليون چيني را جذب كنيم با اين امكانات جوابگوي نياز آن‌ها نخواهيم بود.